weprzeć się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... szeptem zebrał ludzi. Tylko Jagiełło klęczał przy rannym, jak sanitariuszka. Wparli się w grube dechy. Trzasnęło, aż Jerzym zatrzęsło przy oknie. Zdawało...
- ... z nową więc zaciętością,
jakby spełniali przykry, ale konieczny obowiązek, wparli
się w siebie pięściami, kolanami, tłukli głowami,
szarpali i rzucali gdzie... - ... dłoni.
Byli wszyscy.
Więc pan Słotwiński odłożył papier, dłońmi białymi wparł się w poręcze fotela i jakby uniósł cokolwiek nad siedzeniem swój... - ... za nią i wkrótce zniknął w bocznym zaułku. Łeb konia wparł się w bramę, bat świstał, kobiety piskliwie wrzeszczały. Sytuacja, tak dotąd...
- ... chciał objąć w uścisku,
wgniótł się jak kleszczami, oderwał - i wparł
się pięściami w plecy. Pięści waliły dudniąco
i twardo; Adam odpowiadał... - ... się tobie za kabałę należy, to dostaniesz. Ile się należy?
Wparła się dłońmi w jego pierś odpychając, nie bardzo jednak, bez przekonania... - ... do mnie rękę. Podałem jej swoją, tym razem jednak silniej wparłem się nogami w ziemię i tułów trochę pochyliłem do przodu. I...
- ... pchnięciem wiosła odbiłem od brzegu, po czym ze
wszystkich sił wparłem się tym wiosłem z jednej, z drugiej strony w
rzekę, tak... - ... Pchnąłem drzwi ramieniem raz, potem drugi, wreszcie wziąłem rozpęd i wparłem się w nie plecami. Rozległ się trzask, zamek ustąpił.
Przekręciłem kontakt... - ... ale także lęk i niepewność.
- A więc jednak - sapał Tito, wparłszy się kłykciami w krawędź mahoniowego blatu - więc jednak.
Nicholas z pantomimiczną... - ... drzwiach.
Szczury odruchowo cofnęły się o krok, obcasy wysokich butów wparły się w ziemię, dłonie skoczyły ku rękojeściom mieczy. Łowca nagród swój...
